Άρθρο του Χαράλαμπου Πιτσή, πολιτικού μηχανικού και υποψήφιου δημοτικού συμβούλου
Την τελευταία 9ετια και εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης και οικονομικής ασφυξίας στην τοπική
διοίκηση, όλοι οι συνδημότες γινόμαστε μάρτυρες πληθώρας δημοτικών έργων. Η παρούσα
δημοτική αρχή έχει δώσει μεγάλη έμφαση στην υλοποίηση του σχεδίου πόλεως, δηλαδή στην
φυσική πραγματοποίηση των πολεοδομικών σχεδίων που προβλέπονται στην πόλη μας
(διανοίξεις δρόμων, πλατείες, λοιποί κοινόχρηστοι χώροι κλπ).
Έχει όμως σκεφτεί κανείς τι προηγείται μίας πλατείας που δημιουργείται στην γειτονιά του,
της διάνοιξης ενός νέου δρόμου ή της ύπαρξης οικοπέδου για την ανέγερση ενός σχολείου;
Στην Πάτρα, όπως και σε κάθε πόλη της Ελλάδας, υπάρχουν δρόμοι, πλατείες και λοιποί
κοινόχρηστοι χώροι, αποτυπωμένοι μόνο σε πολεοδομικές μελέτες. Χώροι, οι οποίοι
προκειμένου να γίνουν κοινόχρηστοι και να υλοποιηθούν, θα πρέπει οι ιδιοκτήτες τους να
αποζημιωθούν. Οι παραπάνω πολεοδομικές μελέτες, συντάχθηκαν και εγκρίθηκαν κατά κύριο
λόγο την εποχή της «ανάπτυξης», έδωσαν την δυνατότητα στους λίγους να κατασκευάσουν, να
πουλήσουν και να πλουτίσουν και στους πολλούς άφησαν γειτονιές – ποντικοπαγίδες, δρόμους
αδιάνοικτους, οικόπεδα χορταριασμένα και δεσμευμένα.
Ποιός άραγε δεν έχει στη γειτονιά του ένα σπίτι να στέκει στη μέση ενός δρόμου ή ένα
χορταριασμένο οικόπεδο που έχει ακούσει ότι θα γίνει πλατεία; Ποιος δεν έχει ακούσει για
την οδό Καλαβρύτων που θα αποσυμφορήσει την Ακρωτηρίου ή για την Λεωφόρο Καραμανλή
στην Αγυιά. Τα παραπάνω ισχύουν, καθώς μπροστά στο πρόσκαιρο κέρδος των λίγων κανείς
δεν ενδιαφέρθηκε για τα ποσά που πρέπει να δαπανηθούν, προκειμένου να αποζημιωθούν οι
ιδιοκτήτες των οικοπέδων που προβλεπόταν να γίνουν κοινόχρηστα. Την κατάσταση αυτή
έρχεται να επιβαρύνει το δίκαιο αίτημα των οικοπεδούχων των δεσμευμένων εκτάσεων, οι
οποίοι με την παρέλευση της 25ετιας μπορούν να διεκδικήσουν την περιουσία τους και να
μετατρέψουν την μελλοντική πλατεία και τον μελλοντικό δρόμο ξανά σε οικόπεδο. Έτσι,
δρόμοι γίνονται οριστικά αδιέξοδα, πλατείες και χώροι για σχολεία χάνονται, το σχέδιο πόλης
καταστρέφεται, η ποιότητα ζωής των δημοτών υποβαθμίζεται. Οι δε πρόσφατες εγκληματικές
καταστροφές, λόγω «κλιματικής αλλαγής» (βλέπε Μάτι, πλημμύρες Θεσσαλίας), δείχνουν
πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη υλοποίησης των πολεοδομικών μελετών.
Για να καταλάβουμε όμως, με οικονομικά μεγέθη, τι σημαίνει η υλοποίηση του σχεδίου
πόλεως, να αναφέρουμε ότι στον υποχρηματοδοτούμενο κατά 70% Δήμο μας, με 24 εκ. € από
τον κεντρικό προϋπολογισμό, για την υλοποίηση του σχεδίου απαιτούνται 800 εκ. €!!!
Ο Δήμος της Πάτρας, από την στιγμή που ανέλαβε τα ηνία η δημοτική αρχή της Λαϊκής
Συσπείρωσης, έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες αποζημιώσεις ιδιοκτησιών, ύψους
εκατομμυρίων ευρώ, κατά κύριο λόγο με ιδίους πόρους. Ενδεικτικά, αναφέρονται
περιπτώσεις στα Ζαρουχλέικα, Άνω Πόλη, πλατεία Ανθούπολης, κλπ.
Η πόλη μας έχει το πλεονέκτημα να βρίσκεται σε πρόποδες βουνού και να διαθέτει σχεδόν
εικοσιπέντε χιλιόμετρα παραλιακό μέτωπο, με μια άριστη ρυμοτομία. Η αργή, αλλά σταθερή
υλοποίηση του σχεδίου της, σε συνδυασμό με το παραλιακό μέτωπο και τα περιαστικά πάρκα
και φυσικά την αναγκαία υπογειοποίηση του σιδηρόδρομου, θέλει οργάνωση, ορθολογισμό
και αγώνα, προκειμένου η πόλη μας σιγά – σιγά να μεταμορφωθεί σε αυτό που η φυσική της
θέση μπορεί να της δώσει. Απαιτείται ορθολογική και διαφανής διαχείριση των οικονομικών
του Δήμου, αγώνας για χρηματοδότηση, αγώνας για να μην περάσουν τα «φιλέτα» της πόλης
στην δικαιοδοσία της ΕΤΑΔ, αγώνας για να μην περάσουν τα πλάνα αυτών που θέλουν το
τρένο να φθάσει πάση θυσία στο λιμάνι προς όφελος των λίγων και εις βάρος την ζωής των
δημοτών για τα επόμενα 300 χρόνια. Μόνο μια δημοτική αρχή με προσανατολισμό στα
συμφέροντα των πολλών, μπορεί να συνεχίσει και αυτό το έργο.
Η Πάτρα και για αυτή την πενταετία και εν μέσω σοβαρών στρατηγικών σχεδιασμών, έχει δυο
προοπτικές: ή σιγά – σιγά να αρχίσει να μεταμορφώνεται σε μία από τις ομορφότερες και
λειτουργικότερες πόλεις της χώρας ή να γίνει μία μίζερη, πυκνοδομημένη, διχοτομημένη πόλη,
με δεξαμενές φυσικού αερίου δίπλα σε κατοικίες, προκειμένου «να έρθει η ανάπτυξη»
δηλαδή τα κέρδη των λίγων.
Αν δεν θέλουμε την δεύτερη εκδοχή της πόλης, αλλά και για δεκάδες άλλους λόγους, στις 8
Οκτώβρη στηρίζουμε τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης, τόσο στον Δήμο όσο και στην
Περιφέρεια και συμπορευόμαστε στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας.
