Άρθρο της Κατερίνας Σίμου*
Λίγες μέρες έμειναν ως την Κυριακή των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Ακούσαμε πολλά από υποψηφίους και πολιτικά στελέχη, και θα ακούσουμε ακόμα περισσότερα μέχρι τις κάλπες. Ο στόχος όμως είχε ήδη μπει από τον περασμένο Απρίλη, από τα στόματα των τοπικών στελεχών της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που για να «ανασάνει» όπως είπαν η Πάτρα από την Δημοτική Αρχή της Λαϊκής Συσπείρωσης και τον δήμαρχο Κώστα Πελετίδη, θα στηριχθεί ο οποιοσδήποτε στο ενδεχόμενο δεύτερης Κυριακής.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι των προεκλογικών συμφωνιών, συμπλεύσεων και εξαγγελιών, χωρίς βέβαια να εκπλήσσεται και κανείς, αλλά και χωρίς να αποτελούν αυτές οι συμπλεύσεις λόγους για να περηφανεύονται οι επικεφαλής των παρατάξεων. Τόσο νερό που παρασύρθηκαν, και η ταύτισή τους στο σχεδιασμό για το αύριο του πατραϊκού λαού αποδεικνύεται καθημερινά.
Ο «νέος και άφθαρτος» κ. Αϊβαλής, παινεύεται για τον τρόπο που κατάφερε να έχει τη στήριξη δύο διαφορετικών πολιτικών χώρων (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) και τριών δημοτικών παρατάξεων, αποδεικνύοντας όπως λέει ότι «δεν είναι η παράταξη μιας μικρής παρέας», αλλά όλων όσων θέλουν την «Πάτρα Σπουδαία και πάλι». Θέλει μια αναπτυξιακή εταιρεία για να κάνει ο Δήμος «μπίζνες» και εκτός των διοικητικών του ορίων για να έρθει η ανάπτυξη. Οι δε υποψήφιοι του επιδίδονται ως άλλοι επιθεωρητές Κλουζώ σε έρευνες και αναζητήσεις που ακόμα και οι μεγαλύτεροι σεναριογράφοι θα ζήλευαν.
Ο εκ του κυβερνώντος κόμματος κ. Σβόλης θέλει την «Πάτρα Ενωμένη», «σύγχρονη και διεθνή, βασίλισσα και αρχόντισσα». Γι’ αυτό δεν διστάζει να συμπορευθεί με «παλιά ξινά σταφύλια» που οι απόψεις τους έχουν μια μυρωδιά σαπίλας και παρακμής, άλλων δεκαετιών, γνωστών σε όλους -ίσως όχι σε διεθνές, αλλά σίγουρα σε πανελλαδικό επίπεδο.
Ο δήθεν ανεξάρτητος κ. Ψωμάς, με γνωστές πολιτικές καταβολές, που όμως έφτασε να συζητάει στο μέγαρο Μαξίμου, θέλει να ανοίξει στην πόλη όχι μόνο την παράταξή του, αλλά και μια αναπτυξιακή (και αυτός) μαζί και ένα δουλεμπορικό γραφείο ή όπως το λέει «Γραφείο Διαμεσολάβησης Εργασίας». Τα περί Disneyland της Νότιας Ευρώπης, ας παραμείνουν ασχολίαστα.
Όλοι τους είναι ικανοί να συμπλεύσουν με τον οποιονδήποτε, ακόμα και με φασίστες και ακροδεξιούς, τακτική γνωστή σε περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια, σωματεία και ομοσπονδίες, αλλά και σε επίπεδο κοινοβουλίου όταν πρόκειται να στηρίξουν φυσικά τα κέρδη των λίγων και εκλεκτών, αφού έχουν επιλέξει τον τρόπο που πορεύονται σε αυτή τη ζωή, αλλά και ποιόν υπερασπίζονται, δίνοντας με τις πράξεις τους, την απάντηση στο δίλημμα με τις ανάγκες των πολλών ή με τα κέρδη των λίγων.
Είναι απορίας άξιο όμως το πως, ενώ δεν βλέπουν, δεν ακούνε, δεν μιλάνε και έχουν κακό μνημονικό, χρησιμοποιούν τόσο εύκολα λέξεις και έννοιες όπως φτώχεια, ανεργία, αλληλεγγύη, προσφορά, ποιότητα ζωής, μπλέκοντας τες μαζί με άλλες που δεν μπορούν να συνταιριαχτούν, όπως υγιής επιχειρηματικότητα, κυκλική οικονομία, κότερα και κρουαζιερόπλοια, start-up επιχειρήσεις.
Δεν είδαν ποτέ τα χαμόγελα στα πρόσωπα των παιδιών στις κατασκηνώσεις, τα χρώματα που πλημμυρίζουν τις γειτονίες από τις στολές των χορευτών που το καλοκαίρι όργωσαν τις συνοικίες ή των μεταμφιεσμένων στο καρναβάλι, το πράσινο που ενώνεται με το μπλε στα πάρκα κοντά στη θάλασσα, τα χαμογελαστά παιδιά των λαϊκών φροντιστηρίων που μαθαίνουν στην πράξη τη σημαίνει αλληλεγγύη και τους αθλητές να κερδίζουν μετάλλια στις διοργανώσεις, σε στάδια και χώρους άθλησης αξιοπρεπής χωρίς το κράτος να δίνει ούτε ένα ευρώ για να στηρίξει την προσπάθειά τους; Δεν είδαν τα έργα που γίνονται στην πόλη, πολλά από αυτά από τους ίδιους τους εργαζόμενους του δήμου;
Δεν τα είδαν, γιατί γι’ αυτούς είναι ψιλά γράμματα, δεν εξυπηρετούν τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους «χρυσούς χορηγούς», δεν αποφέρουν κέρδος σε έναν ή σε λίγους και εκλεκτούς, αλλά είναι κέρδος για το λαό της Πάτρας, τα παιδιά του, τη νεολαία.
Περίεργο το ότι δεν τα είδαν όμως, αφού το οπτικό τους πεδίο δεν εμποδίζεται από παρωπίδες.
Δεν άκουσαν ποτέ ότι υπάρχουν σήμερα όλες οι δυνατότητες για να μην θυσιάζει ο λαός και η νεολαία ούτε μια σπιθαμή γης, για να μη διχοτομήσει το τρένο την πόλη και τα χωριά μας; Δεν άκουσαν τι έγινε μερικά χρόνια πριν στο λιμάνι της Βηρυτού που ισοπεδώθηκε ή για το βυτιοφόρο που έκλεισε την εθνική οδό Αθηνών Κορίνθου για μια μέρα. Δεν άκουσαν τις φωνές και τα κλάματα των μαθητών για το έγκλημα στα Τέμπη? Την κραυγή των γιατρών για την κατάσταση στα νοσοκομεία? Δεν άκουσαν τον πατραϊκό λαό να βροντοφωνάζει για δουλειά για όλους με δικαιώματα? Δεν άκουσαν ότι η Πάτρα κουβεντιάζεται σε όλη τη χώρα για όσα έχει κερδίσει ο λαός της?
Μάλλον κάνουν ότι δεν άκουσαν, γιατί δηλώνουν γνώστες και άνθρωποι με «ανοιχτά αυτιά και μυαλά», αλλά η λογική του «πάμε κι όπου βγει» αρκεί να γίνεται η δουλίτσα μας, με τρένο να ‘ναι κι όπως να ‘ναι, με τις αποθήκες LNG δίπλα από εκεί που τα παιδιά μας παίζουν ξέγνοιαστα τους διαπερνά όλους.
Τα αυτιά τους άκουσαν αυτά που ήθελαν για να είναι ήσυχοι για όσα ανερυθρίαστα γράφουν στα προγράμματα τους και υπερασπίζονται, χτυπώντας μας την πλάτη για παρηγοριά σε όσα βιώνουμε.
Και ενώ είναι λαλίστατοι όταν μιλούν για όσα εκείνοι ονειρεύονται για την Πάτρα, δεν βγάζουν άχνα για τις πραγματικές ανάγκες μας. Δεν ψέλλισαν μια λέξη για τα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα, για τα προβλήματα στο χώρο της υγείας, που έχουν διαμορφώσει επικίνδυνες συνθήκες για γιατρούς, προσωπικό και ασθενείς. Δεν έβγαλαν λέξη για τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και τα σουλάτσα των ΝΑΤΟϊκών πλοίων που ενισχύουν την εμπλοκή της χώρας μας στους πολέμους. Γι’ αυτά θεωρούν τους εαυτούς τους αναρμόδιους ως εκλεγμένους και τα ορίζουν ως θέματα εκτός πεδίου.
Το ερώτημα είναι όμως τι να πουν; Ποιος και γιατί;
Ποιος από αυτούς μπορεί να μιλήσει για όσα μας έχουν διαχρονικά στερήσει τα κόμματα που στηρίζουν και τους στηρίζουν στην προσπάθειά τους να ξεμπερδέψουν από αυτή την «ενοχλητική» δημοτική αρχή;
Μιλούν για τη φτώχεια και την ανέχεια του λαού μας, όταν έχουν στηρίξει με όλες τους τις δυνάμεις την «πράσινη μετάβαση» που δίνει ζεστό χρήμα στους επιχειρηματίες στο χώρο της ενέργειας, για να κάνουν «μπίζνες» στις πλάτες τις δικές μας.
Μιλούν για την ανεργία και τάζουν θέσεις εργασίας, όταν όλη τους η έγνοια είναι πως θα φτιάξουν αυτό το πολυπόθητο «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον» που απαιτεί πετσοκομμένα εργασιακά δικαιώματα και μισθούς πείνας, όταν μάλιστα ο νέος νόμος έκτρωμα για τα εργασιακά, και όλοι οι προηγούμενοι εξασφαλίζουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη για τους λίγους, κρατώντας ευχαριστημένους τους βιομηχάνους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Λένε για την υγιή επιχειρηματικότητα και το εισόδημα της πόλης που πρέπει να αυξηθεί, δεν λένε όμως αν οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί επαγγελματίες και βιοτέχνες θα μπορούν να ζουν καλύτερα, από τις επενδύσεις που αυτοί ονειρεύονται με παραχωρήσεις δημοτικών εκτάσεων και κτιρίων, παραλιών και ελεύθερων χώρων σε μονοπωλιακούς ομίλους για να μπορούν ανεμπόδιστα να κάνουν τη δουλειά τους και μάλιστα σε χώρους που ο πατραϊκός λαός έχει πληρώσει από την τσέπη του.
Τέλος μιλούν για άλλες πόλεις που όπως φαίνεται γνωρίζουν καλύτερα από τη δικιά μας ή έτσι νομίζουν, αφού τις ζηλεύουν γιατί είναι «έξυπνες» και τελικά έπνιξαν το βιός και την περιουσία του λαού στα λασπόνερα -για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μερες, γιατί δεν πάρθηκε ούτε ένα μέτρο αντιπλημμυρικής προστασίας και ούτε διεκδικήθηκε ποτέ. Αλλά είναι εύκολο να λες ότι φταίει ο κακός μας ο καιρός και η «κλιματική αλλαγή» και όχι εσύ ο ίδιος και όσοι είναι σαν κι εσένα, δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν αυτό που δεν είναι αναπόφευκτο.
Στις 8 του Οκτώβρη ο πατραϊκός λαός, η νεολαία, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί ΕΒΕ πρέπει να σκεφτούμε αν θέλουμε να συνεχίσει η Πάτρα να βαδίζει έχοντας προτεραιότητα τις ανάγκες των πολλών. Αν το 2029 θα έχουμε κατακτήσει ακόμα περισσότερα διεκδικώντας όλα όσα δικαιούμαστε, χωρίς να θυσιάσουμε τίποτα από όσα έχουμε κερδίσει μέχρι τώρα.
Στις εκλογές που έρχονται έχουμε μια επιλογή, το κόκκινο γαρύφαλλο της Λαϊκής Συσπείρωσης να γεμίσει τις κάλπες των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Γιατί όλοι όσοι δίνουμε τη μάχη, εκλεγμένοι και μη, στο Δήμο και την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας δώσαμε μαζί με το λαό όλες τις μάχες αυτά τα 9 χρόνια και έτσι θα συνεχίσουμε, χωρίς όρους, προϋποθέσεις και εξαρτήσεις.
Εκλέγουμε ξανά δήμαρχο των Κώστα Πελετίδη και φτάνουμε όσο πιο ψηλά γίνεται το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας με υποψήφιο Περιφερειάρχη τον Σωτήρη Παρίση, για να είναι πιο δυνατή η φωνή μας και στο περιφερειακό συμβούλιο.
*Η Κατερίνα Σίμου είναι αρχιτέκτονας μηχανικός ΠΕ, πολιτικός μηχανικός ΤΕ και υποψήφια δημοτική σύμβουλος στο Δήμο Πατρέων.
