του Παναγιώτη Ηλιόπουλου, Δικηγόρου, υποψήφιος δημοτικού συμβούλου Δήμου Πατρέων, με το σπιράλ
Στο τοπίο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υποψήφιοι/ες και ψηφοφόροι, είμαστε παρόντες για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Όμως, ξέρουμε καλά, ότι οποιαδήποτε επιλογή προϋποθέτει σκληρή δουλειά και συνεργασία. Διαφορετικά, καταλήγουμε στην οπισθοδρόμηση.
Άνθρωποι με γνώσεις, με ωραίες ιδέες, ζούμε σε μια πόλη που τα άλλοτε πρωτοπόρα και ρηξικέλευθα επιτεύγματά της (ο Κ.Ο.ΔΗ.Π., το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., το περίφημο Πατρινό Καρναβάλι με το παιχνίδι του Κρυμμένου Θησαυρού, το πρόγραμμα για την ανακύκλωση των σκουπιδιών κ.λπ.), σήμερα, μοιάζουν «στοιχειωμένα» απομεινάρια μιας άλλης εποχής.
Η «φιλολαϊκή» Δημοτική Αρχή, επιχείρησε να μεταβάλει την Πάτρα σε αντικαπιταλιστικό κάστρο, εκμεταλλευόμενη τη γενικευμένη οικονομική κρίση και έκανε «σημαία» την καταπολέμηση της φτώχειας. Τελικά, στέρησε το δεκατιανό από τα παιδιά των οικονομικά αδύναμων οικογενειών, που με αξιοπρέπεια απολάμβαναν στα Σχολεία, άφησε μόνους τους εργαζόμενους των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας του Δήμου, ξεχνώντας τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες της εκάστοτε υπηρεσίας και πλέον, ο όρος «επένδυση» ακούγεται ως ανέκδοτο! Μέσα σε αυτή τη δύσκολη οικονομική πραγματικότητα, η Πάτρα επιμένει να συρρικνώνεται, κυρίως, γιατί δεν μπορεί να αποφασίσει, εάν θέλει τρένο υπόγειας ή υπέργειας όδευσης, με προφανή αποτελέσματα…
Επιπλέον, αντιμετωπίζουμε την παρακμάζουσα καθημερινότητα μιας πόλης που αφήνει να καταστρέφονται τα μνημεία και οι υποδομές της (τα συντριβάνια στις πλατείες σάπισαν, οι εξώπορτες του Δημοτικού Θεάτρου «Απόλλων» τρύπησαν, η μαρίνα ελλιμενισμού των σκαφών βούλιαξε κ.λπ.), που χρησιμοποιεί πανηγυρικά την Ξερόλακκα, που ανέχεται την καταπάτηση των πεζόδρομων και που σε κεντρικές διασταυρώσεις της υπάρχουν εγκατεστημένα φανάρια ρυθμιστικά της κυκλοφορίας, αντίθετης φοράς από την κίνηση των οχημάτων (!!!).
Ωστόσο, οι Πατρινοί δεν είμαστε οι κάτοικοι του «Γαλατικού χωριού» που ξορκίζει την Ε.Ε., αλλά, οι πολίτες ενός μητροπολιτικού κέντρου που επικοινωνεί απευθείας με τη Δυτική Ευρώπη των γραμμάτων, των τεχνών και του εμπορίου. Αντιλαμβανόμαστε τα ευρωπαϊκά οικονομικά προγράμματα στήριξης, ως χρήσιμα εργαλεία για την ανάπτυξη και λειτουργία των δομών της πόλης μας. Αναγνωρίζουμε την ανάγκη υποδοχής νέων τεχνολογιών, ώστε, το νεανικό επιστημονικό δυναμικό μας σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιό μας, να φτιάξουν ένα αναπτυγμένο οικονομικά περιβάλλον. Παράλληλα, είναι αναγκαίο να αξιοποιήσουμε δημιουργικά το πολυποίκιλο φυσικό κάλλος της περιοχής μας (το παραλιακό μέτωπο, το Παναχαϊκό όρος κ.λπ.), ώστε, να αναπτυχθεί τόσο ο γενικός τουρισμός, όσο και ο αθλητικός και θρησκευτικός τουρισμός, που κράτησαν την πόλη όρθια σε δύσκολες στιγμές. Διαθέτουμε βαθιά αίσθηση πολιτισμού με μακραίωνη παράδοση, διατηρούμε θεατρικές ομάδες και πολιτιστικά εργαστήρια και είμαστε υπερήφανοι για το αρχαιολογικό μας μουσείο, με μοναδικά παγκοσμίως εκθέματα, το μουσείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρίας, το μουσείο Τύπου κ.λπ. Είμαστε πρωτοπόροι στον εθελοντισμό και στη στήριξη των ευάλωτων πολιτών μας και η ίδρυση Δημοτικού Γηροκομείου και δομής για ασθενείς τελικού σταδίου, είναι αναγκαία προτεραιότητα.
Η απάντηση λοιπόν, στα ζητήματα της Πάτρας, δεν είναι ούτε μονοκομματική, παλαιολιθικής μορφής, ούτε ευκαιριακή σύμπραξη προεκλογικής επιρροής.
Η απάντηση είναι υπεύθυνα πολιτική, είναι μια πρόταση σύγχρονης Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με όραμα και συγκεκριμένες επιλογές. Η απάντηση είναι το σπιράλ του Πέτρου Ψωμά!
Γιατί, συνεργασία δεν σημαίνει ότι είμαι με όλους, αλλά, ότι είμαι για όλους!
