Ο πρώτος προπονητής που πανηγύρισε Παγκόσμιο Κύπελλο με την Αργεντινή, ο Σέσαρ Λουίς Μενότι, άφησε την τελευταία πνοή την Κυριακή του Πάσχα σε ηλικία 85 ετών.
Γεννημένος στο Ροσάριο στις 5 Νοεμβρίου του 1938, ο Μενότι υπήρξε ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας.
Ιδεαλιστής από μικρός, ο “φλάκο” (λεπτός) όπως ήταν το παρατσούκλι του, δεν έκανε τεράστια καριέρα ως παίκτης, όπως κατέκτησε τίτλους με την Μπόκα και τη Σάντος, ως συμπαίκτης του Πελέ.
Όταν πέρασε στην προπονητική, λάτρεψε το επιθετικογενές ποδόσφαιρο και εγκαθίδρυσε τη δική του σχολή τη δεκαετία του ’70, που τον έφερε από τη Νιούελς Ολντ Μπόις και την Ουρακάν στην εθνική Αργεντινής το 1974, όταν επέστρεψε στην ηγεσία της χώρας ο Χουάν Περόν του οποίου ήταν φανατικός υποστηρικτής.
Τέσσερα χρόνια αργότερα με εντελώς διαφορετική πολιτική κατάσταση, ο Μενότι παρέμεινε στο “τιμόνι” και με ηγέτη τον Μάριο Κέμπες (αλλά έχοντας “κόψει” τον 18χρονο Ντιέγκο Μαραντόνα, με τον οποίο ένα χρόνο αργότερα κατέκτησε το Μουντιάλ Κ20) οδήγησε την “αλμπισελέστε” στην κατάκτηση του εντός έδρας Μουντιάλ.
Παρέμεινε στο “τιμόνι” και το 1982, όμως δεν κατάφερε να επαναλάβει το κατόρθωμα και αποχώρησε. Το 1983 βρέθηκε στην Μπαρτσελόνα με τον Μαραντόνα και ακολούθησαν μεταξύ άλλων Μπόκα, Ατλέτικο Μαδρίτης, Ρίβερ, Πενιαρόλ, εθνική Μεξικού, Ιντεπεντιέντε και Σαμπντόρια.
Υπήρξε το αντίπαλον δέος στην ποδοσφαιρική φιλοσοφία με τον πιο ρεαλιστική Κάρλος Μπιλάρδο, που τον διαδέχθηκε στην εθνική ομάδα και κατέκτησε το Μουντιάλ του 1986.
