Τα λείψανα ενός παιδιού τα οποία χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα ανακαλύφθηκαν σε κοιμητήριο του χωριού Πιέν στη βόρεια Πολωνία.
Το αξιοπερίεργο της ανακάλυψης είναι ότι το παιδί-ηλικίας 6 ή 7 ετών- βρέθηκε κλειδωμένο στον τάφο του έτσι ώστε να μην μπορεί να επιστρέψει στον κόσμο των ζωντανών γεγονός που οδήγησε τους επιστήμονες να συμπεράνουν ότι οι σύγχρονοί του το αντιμετώπιζαν ως μια δαιμονική παρουσία, βαμπίρ ή γενικότερα, μια υπερφυσική παρουσία.
«Αυτό το κοιμητήριο είναι για ανθρώπους που τους απέρριπταν, που τους φοβούνταν μετά θάνατον και ίσως και εν ζωή… που ήταν ύποπτοι για επαφές με σκοτεινές δυνάμεις, άνθρωποι που επίσης συμπεριφέρονταν διαφορετικά με κάποιον τρόπο», λέει ο Ντάριους Πολίνσκι, ερευνητής μεσαιωνικών ταφών στο πανεπιστήμιο Nicolas Copernicus στην πόλη Τόρουν.
Το παιδί είχε ταφεί μπρούμυτα και έφερε κάτω στον αστράγαλο ένα τριγωνικό, σιδερένιο λουκέτο -πιθανόν σε μια προσπάθεια να το αποτρέψει από το να σηκωθεί, να βγει από τον τάφο του και να επιτεθεί στους ζωντανούς- πρόσθεσε ο καθηγητής.
«Αυτοί που το έκαναν, αν το έκαναν σκοπίμως, φοβούνταν να… έρθουν σε επαφή με τέτοιους ανθρώπους γιατί μπορεί να τους δάγκωναν, να τους έπιναν το αίμα», προσθέτει ο Πολίνσκι.
Ο τάφος του παιδιού είχε βεβηλωθεί κάποια στιγμή μετά την ταφή και όλα τα οστά είχαν αφαιρεθεί εκτός από εκείνα των ποδιών.
«Υπήρχε ακόμη και ένας μεγάλος αριθμός τάφων με πέτρες… που επίσης υποτίθεται ότι προστάτευαν από τους νεκρούς και ήταν τοποθετημένες σε διάφορα σημεία, για παράδειγμα πάνω στον αγκώνα, στον λάρυγγα ή στον λαιμό», καταλήγει ο καθηγητής.
