Πλήθος κόσμου πήγε να προσκυνήσει και φέτος στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου στα Σπάτα.
Πολλοί πήγαν πεζοπορία από την Πάτρα έως την εκκλησία.
Όπως συνηθίζεται κατά μήκος της Εθνικής Οδού Πατρών – Πύργου πολλοί πιστοί κατευθύνονται προς το μοναστήρι για να προσκυνήσουν.
Τα χιλιόμετρα μπορεί να είναι πολλά, όμως το τάμα που έχει κάνει ο καθένας τους δίνει κουράγιο να συνεχίσουν!
Ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται ένα από τους πλέον θαυματουργούς Αγίους της Εκκλησίας και η παράδοση θέλει από τους πιστούς να κάνουν ένα τάμα στον Άγιο και αυτό να εκπληρώνεται. Τα περισσότερα από τα τάματα αφορούν θέματα υγείας και σύμφωνα με αναφορές πιστών ο Άγιος το έχει εκπληρώσει.
Οι πιστοί που κάνουν το τάμα διανύουν χιλιόμετρα και χιλιόμετρα για να φτάσουν στο Μονή περνώντας μέσα από χωριά και περπατώντας για ώρες προκειμένου να προσευχηθούν στην εικόνα που διατηρείται στη Μονή. Όπλο τους η βαθιά τους πίστη και μια ανεξήγητη δύναμη που σύμφωνα με όσους έχουν αυτή την εμπειρία, τους δίνει δύναμη για να εκπληρώσουν το τάμα τους.
Η Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Σπάτα
Η Μονή του Αγίου Νικολάου βρίσκεται 1,5 χλμ. περίπου από το χωριό Σπάτα.
Χτίστηκε περίπου πριν 200 χρόνια, αφού σε αυτή την θέση βρέθηκε από κάποιον βοσκό η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Νικολάου.
Η εκκλησία είναι χτισμένη από πέτρα της περιοχής σε σχήμα βασιλικής και απλή διακόσμηση.
Στον εξωτερικό χώρο του ναού υπάρχουν βρύσες με νερό από την πηγή που αναβλύζει κάτω από το ιερό του ναού, μεγάλα πλατάνια που ρίχνουν την σκιά τους στα πέτρινα τραπεζοκαθίσματα και μία εξαιρετική θέα προς το Ιόνιο και τους γύρω ορεινούς όγκους της Μόβρης.
Το μοναστήρι παλαιότερα είχε ορφανοτροφείο με πολλά παιδιά και μόνιμο δάσκαλο που σήμερα παραμένει κλειστό.
Η μονή πανηγυρίζει στις 10 Μαΐου την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Νικολάου και αποτελεί πόλο έλξης για πλήθος κόσμου λόγω των πολλών θαυμάτων του Αγίου.
Να σημειώσουμε ότι ο Αγ. Νικόλαος Σπάτα βρίσκεται κοντά στο ομώνυμο χωριό του πρώην Δήμου Λαρισσού αλλά υπάγεται εκκλησιαστικά στη Μητρόπολη Ηλείας.
Με αφορμή την εύρεση θαυματουργής εικόνας, που η παράδοση την τοποθετεί στα χρόνια της εικονομαχίας, χτίστηκε εκκλησάκι για τους προσκυνητές στις αρχές του 19ου αιώνα και αργότερα (1875) άλλο μεγαλύτερο στη θέση του.
Κατά την παράδοση και σύμφωνα με διάφορες ιστορικές πηγές, το 1087 το ιερό λείψανο είχε μετακομιστεί από τα Μύρα της Λυκίας (σημερινή Τουρκία) στο Μπάρι της Ιταλίας όπου εναποτέθηκε στις 20 Μαΐου.
Η νοτιοδυτική Ελλάδα γιορτάζει το πέρασμα του λειψάνου στις 10 Μαΐου.
