Η Αχαιή βουλεύτρια Αχαΐας της Νέας Αριστεράς Σία Αναγνωστοπούλου, απάντησε και μέσω fb στους πρώην συντροφόυς της στο ΣΥΡΙΖΑ, που αμέσως μετά την ευρωκάλπη προέτρεψαν τους βουλευτές της Νέας Αριστεράς να παραδώσουν τις έδρες:
Ο ουρανός της Ευρώπης μαυρίζει, της Ελλάδας γκριζάρει επικίνδυνα όχι μόνο από το ποσοστό των ακροδεξιών κομμάτων, αλλά και από το τρομακτικό και πρωτοφανές για τη χώρα ποσοστό αποχής. Ένα ποσοστό που ουρλιάζει πολιτικά, κοινωνικά, πολιτισμικά μηνύματα.
Η κυβέρνηση βγήκε τραυματισμένη πολύ και πλήρωσε όλη την αλαζονεία με την οποία αντιμετώπισε τους πολίτες αυτής της χώρας. Ο νεοφιλελευθερισμός έφαγε χαστούκι.
Ο προοδευτικός, αριστερός χώρος δεν κατόρθωσε ούτε στο ελάχιστο να εκφράσει την απόγνωση και να τη μετατρέψει σε ισχυρό πολιτικό μήνυμα.
Η Νέα Αριστερά αποτύχαμε στον στόχο που είχαμε θέσει, δηλαδή να εκλέξουμε έναν ή μια ευρωβουλευτή. Το ποσοστό του 2,5% για έναν σχηματισμό πέντε μόλις μηνών που κανένας δεν ήξερε, δεν είναι αποκαρδιωτικό. Επιτάσσει ωστόσο σκέψη και γρήγορη δράση.
Κι ενώ οι ευρωεκλογές δημιουργούν πολιτικό σεισμό στην καρδιά της Ευρώπης. Κι ενώ τα κόμματα του προοδευτικού, δημοκρατικού χώρου (από σοσιαλιστικά μέχρι αριστερά και οικολογικά) στη Γαλλία, κινούμενα από τα κάτω, προχωρούν σε λαϊκή ενότητα, στη χώρα μας στελέχη του ΣΎΡΙΖΑ ξεκίνησαν από το πρώτο πρώτο δευτερόλεπτο πόλεμο λάσπης και τοξικότητας:”φέρτε τις έδρες πίσω”. Με το ίδιο μένος και την ίδια τοξικότητα που υποχρέωσε κάποιους/ες από μας να αποχωρήσουμε πριν από μερικούς μήνες. Η πολιτική και τότε που φύγαμε και τώρα απούσα.
Να ξεκαθαρίσω λοιπόν μόνο ένα πράγμα σε εντελώς προσωπικό τόνο, και ως απάντηση σε κάποιους που μιλάνε για θώκους και “κλεμμένες έδρες “.
Στην Αριστερά που πορεύομαι σχεδόν 50 χρόνια, μια Αριστερά που πέρασε μεγάλες περιόδους εκλογικής ερημιάς (τότε που κάποιοι/ες έκαναν πολιτικές καριέρες ή έβγαζαν χρήμα χάρη στην πρώτη επέλαση του νεοφιλελευθισμού), έμαθα τι σημαίνει συλλογική ηθική και ότι μόνο χάρη σε αυτή θα μπορούσαμε να αντέξουμε. Να κρατήσουμε για παράδειγμα την Αυγή ανοιχτή, να μην υποκυψουμε σε διάφορους πειρασμούς και πολλά άλλα. Συλλογική ηθική λοιπόν.
“Βρέθηκα ” να διεκδικώ ψήφο το 2015 όταν το κόμμα μου αποφάσισε ότι πρέπει να το κάνω. Όχι, για να έχω θώκο ούτε λεφτά. Το “βουλευτιλίκι” ήταν θέση μάχης , και παραμένει τέτοιο για τη δική μου Αριστερά. Όπου δεν υπάρχει Αριστερά, δεν θα είμαι εκεί, είτε με έδρα είτε χωρίς έδρα.
Γιατί όμως πριν καν ανακοινωθεί το τελικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, εξαιτίας του οποίου και ο ΣΎΡΙΖΑ χάνει ποσοστό, επομένως και βουλευτές με τη δική τους λογική, ξεκίνησε αυτή η συντονισμένη προσπάθεια εξόντωσης μας; ΓΙΑΤΊ; Δεν θα απαντήσω τώρα στο ΓΙΑΤΊ. Το ψυχανεμίζομαι, μάλλον το ξέρω.
Για να τελειώνουμε λοιπόν, και επειδή η συλλογική ηθική της δικής μου Αριστεράς συναντιέται με την εθνική ηθική που επιτάσσει το Σύνταγμα, για το πώς θα πορευτώ από εδώ και πέρα θα αποφασιστεί συλλογικά!!! Όπως πάντα στη ζωή μου.
Οι άνθρωποι που προέρχονται από τις λαϊκές τάξεις αποκτούν ανάστημα και υπερηφάνεια, όχι λόγω ατομικής ικανότητας, “εγώ τα καταφέρνω, εγώ σας ρίχνω όλους στο καναβάτσο, εγώ είμαι καθαρός….”, αλλά επειδή συνδιαμορφώνουν ένα “εμείς “, ανιδιοτελές και συλλογικό.
Υ. Γ. Όσο για τα περί ΠΑΣΟΚ που κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες, άντε κουνήστε το κεφάλι σας λέω εγώ. Κουνήστε το λίγο μήπως δείτε τι συμβαίνει έξω από σας
