Η βουλεύτρια Αχαΐας της Νέας Αριστεράς Σία Αναγνωστοπούλου έκανε μια ιδιαίτερη ανάρτηση στο fb περί οικογενειοκρατικού εκσυγχρονισμού:
Ο Αλέξης Παπαχελάς έγραψε ένα άρθρο στην Καθημερινή με τίτλο “κακομαθημένη οικογένεια”. Το άρθρο αξίζει να διαβαστεί με προσοχή. Θίγει το κρίσιμο ζήτημα της παρεμβατικότητας των γονιών σε δασκάλους και καθηγητές προς όφελος των παιδιών τους.
Χωρίς να αφήνει εντελώς απ’ έξω τη δημόσια εκπαίδευση, εστιάζει την κριτική του στα καλά ιδιωτικά σχολεία όπου εκπαιδεύονται οι γόνοι της οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής ελίτ. Εστιάζει στην αποθέωση του ρουσφετιού, της συναλλαγής, της πίεσης στους διδάσκοντες και εντέλει στη διαμόρφωση των νοοτροπιών από πάνω, “”είμαι ο καλύτερος όχι γιατί αξίζω αλλά γιατί έχω τη δύναμη να επιβάλλω ότι αξιζω”.
Φυσικά έχουμε πολλά παραδείγματα τέτοιας “οικογενειακής συναλλαγής ” στα περίφημα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια των ελίτ (η ιστορία του γόνου Σαμαρά δεν είναι τόσο μακρινή).
Σκεφτείτε όμως τι θα γίνει στα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια!!! Η “αριστεία ” θα γίνει ζήτημα σκληρού ανταγωνισμού περιουσιών, ονομάτων και κύρους.
Αυτό το ελληνικό κράτος, με όλα τα προβλήματά του, κατόρθωσε υπό την πίεση των λαϊκών κινημάτων να εξασφαλίσει ένα μίνιμουμ: στο Πανεπιστήμιο μπορεί να μπει και ο φτωχός και ο πλούσιος. Να πάρει πτυχίο και ο φτωχός και ο πλούσιος, έστω κι αν ο πρώτος πρέπει να βασανιστεί πολύ περισσότερο λόγω έλλειψης πραγματικής φοιτητικής μέριμνας. ΜΠΟΡΕΙ ΟΜΩΣ.
Αν το κοινωνικό κράτος εκχωρήσει αυτό το έστω και λειψό καθήκον που έχει να εξασφαλίζει ΙΣΌΤΗΤΑ στους νέους ανθρώπους, τουλάχιστον ως δυνατότητα, τότε ο… πολυδύναμος οικογενειοκρατικός εκσυγχρονισμός θα γίνει τέλειος.
