Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ Ἐπέτειος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου στήν πόλη τῶν Πατρῶν.
Σημειωτέον ὃτι ἡ Πάτρα, ἐβομβαρδίσθη πρώτη ἀπό τούς εἰσβολεῖς, τό πρωί τῆς 28ης Ὁκτωβρίου μέ πολλά θύματα. σύνολον φονευθέντων 193 πολίτες, ἐκ τῶν ὁποίων, ἂνδρες 125, γυναῖκες 43, παιδιά 25, σύμφωνα μέ τήν Ἐφημερίδα «Σημερινή».
Ὁ Σεβασμιώτατος τήν παραμονή ἐχοροστάτησε καί ὡμίλησε στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Σκέπης τοῦ ὁμωνύμου Εὐγηρείου, ἀναφερθείς στήν θαυμαστή προστασία τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ καί στήν ἒννοια τῆς Πατρίδος, τήν ὁποίαν ὑπερασπίστηκαν μέ τό αἷμα τους οἱ Ἣρωες τοῦ 1940.
Ἐπίσης, ἀναφέρθηκε στό σωτήριο ρόλο τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας κατά τά δύσκολα καί σκληρά ἐκείνα χρόνια.
•Ἀνήμερα ὁ Σεβασμιώτατος, ἐλειτούργησε στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν καί ἐκήρυξε τόν θεῖο λόγο, ἐτέλεσε ἐπίσης καί τό ἱερό Μνημόσυνο τῶν ὑπέρ τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος εὐκλεῶς ἀγωνισαμένων καί ἡρωϊκῶς πεσόντων πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν κατά τό ἒπος τοῦ 40. Μαζί του συλλειτούργησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κινσάσας κ. Θεοδόσιος.
Ἐν συνεχείᾳ προέστη τῆς Δοξολογίας ἐπί τῇ Ἐθνικῇ Ἐπετείῳ, ἐτέλεσε ἐπιμνημόσυνη Δέηση μπροστά στό Μνημεῖο τῆς Ἐλευθερίας καί παρηκολούθησε τήν μεγαλειώδη πολιτική καί στρατιωτική Παρέλαση.
Ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του, στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό, ἀναφέρθηκε μέ λόγια συγκινητικά στήν ἀγάπη τῶν Ἑλλήνων τοῦ ‘ 40 καί τῶν χρόνων τῆς ἀντίστασης, γιά τήν Πατρίδα, στόν ἀγῶνα τους ἐνάντια στόν Φασισμό καί τόν Ναζισμό, γιά τήν προάσπιση τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων τοῦ Γένους, τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, τῆς οἰκογενείας, καί τῶν ἀδιαμφισβητήτων ἀξιῶν, ὃπως τίς κληροδότησαν σέ μᾶς, οἱ ἣρωες προγονοί μας.
Χρησιμοποίησε μάλιστα τά λόγια τοῦ Σικελιανοῦ:
Ελέγαμε: ένα Μαραθώνα ακόμα! Ελέγαμε: Μια Σαλαμίνα ακόμα! Ελέγαμε: Ακόμα ένα εικοσιένα! Κι ήρτες τέλος συ, Μητέρα-Μέρα, οπού αγκάλιασες κι ανύψωσες ολόκληρα τα περασμένα στον ανώτατο λυτρωτικό σκοπό τους, στον υπέρτατο τους ηθικόν Ιστορικό Ρυθμό!
Ω δικαίωση όλων των ελληνικών αγώνων! Ω ύψιστη ηθική στροφή μέσα στο χάος ολόκληρου του Κόσμου! Και μαζί, ω γιγάντια, πλέρια ιστορική καταβολή, από την οποία, ..Νικητές, οι Έλληνες, θα ξεκινήσουμε αύριο, πρωτοπόροι της πνευματικής ανάπλασης ολόκληρης της γης!
Ω Μέρα-Μάννα, που μας έσπασες ακέρια κι ως το ύστατο, όλα τα κρυφά εσωτερικά δεσμά μας! Ω κοσμοϊστορική Ελευθερία, τόσο βαθειά λαχταρισμένη! Να Σε! Σε κατέχουμε! Σε νιώθουμε! Σε θέλουμε!
Και θε να Σε κρατήσουμε όλοι, στο τεράστιο ύψος που μας φανερώθηκες απ’ τα χαράματα των Εικοσιοχτώ του Οχτώβρη του 1940, κι ως με τη συντέλεια των αιώνων, είτε ζήσουμε, είτε, αύριο που θα φέγγεις πάνω απ’ όλο τον πλανήτη το γιγάντιο φως Σου, θα βρισκόμαστε στα σπλάχνα Σου, ω Μητέρα, αθάνατοι νεκροί!
καί κατέληξε πάλι μέ τά λόγια ποιητικά.
Τί θ’ ἀπογίνῃ ὁ τόπος αὐτός;
τό σπίτι αὐτό πῶς θά κτισθῇ;
τίς πόρτες ποιός θά βάλη;
Ποὖ ναι τά χέρια λιγοστά;
Κί ἀσήκωτες οἱ πέτρες;
Ἡ ἀπάντηση ἒρχεται αἰσιόδοξη ἀπό τόν ἲδιο τόν ποιητή γιά τό σήμερα καί τό αὒριο τῆς Πατρίδος μας.
Σώπα τά χέρια στή δουλειά
τραναίνουν κι αὐγαταίνουν
Καί μή ξεχνᾶς ὁλονυχτίς
βοηθᾶν κι οἱ ἀποθαμένοι.
