Ο Γιώργος Μοσχος, παλαίμαχος του τοπικού Τύπου και συγγραφέας ιστορικών βιβλίων, έκανε μια ιδιαίτερη ανάρτηση στο fb:
Οκτώ χρόνια προγαμιαίας γνωριμίας, εν μέσω στρατιωτικής χούντας, εξορίας συγγενών, θητείας στρατιωτικής, και στα τελευταία της χούντας γάμος που κρατά 50 χρόνια τώρα. Σήμερα συμπληρώνουμε Ιωβηλαίο, εγώ κι η γυναίκα μου, η Φωφώ Βαρδάκη. Πέρασε κι όλας μισός αιώνας. Τι να πρωτοθυμηθούμε. Ζήσαμε καλές στιγμές, αλλά και δύσκολες. Περάσαμε Πάσχα, που είχαμε αγοράσει από την Βαρβάκειο τα σάπια του Μπαλόπουλου της χούντας, με τις τελευταίες δραχμές του επιδόματος της ανεργίας που διαθέταμε. Και μόλις βάλαμε στη φωτιά τα σάπια, τα πετάξαμε! Και κατά συνέπεια μαντολίνο έπαιζε το στομάχι. Από το 1965 στους Λαμπράκηδες που γνωριστήκαμε μέχρι το 2023, συμπληρώνουμε 58 χρόνια μαζί. Τα παρανυφάκια μας (ο σεβ. Μητροπολίτης Μάξιμος Σιληβρίας και ο Στέλιος) σήμερα είναι σε δρόμο προόδου και μεσήλικες κι η παρανυφούλα μας η Λιάνα ζει και… βασιλευεί στην Πόλη της Βασιλεύουσας. Η δεύτερη απεργία στον Νεολόγο, τα Χριστούγεννα του 1972 επί δικτατορίας, κατέληξε σε λοκ άουτ και βρεθήκαμε στο δρόμο χωρίς να το καταλάβουμε. Κι από τότε άρχισε η πορεία σε… άνυδρο τοπίο, στις αρχές στην Αθήνα.
Αλλά ατσαλωθήκαμε και είμαστε ενωμένοι. Έχουμε δύο παιδιά, την Κατερίνα και τον Δημήτρη, που είναι αποκαταστημένα εργασιακά και ακολούθησαν στα χνάρια μας κι αυτά είναι η περιουσία μας, κλείνοντας 58 χρόνια. Βεγγαλικά δεν πετάξαμε, αλλά πέταξε η ψυχή μας από την χαρά, που θέλουμε να κρατήσει αιώνια! Κι αυτό μας φθάνει! Από την ζωή μας δεν ζητήσαμε πολλά, μόνον τα αναγκαία της ανθρώπινης διαβίωσης, μέσα από την συνδικαλιστική, την κοινωνική και την πολιτική μας πορεία.
