Ένα σύμβολο της αντίστασης στη δικτατορία, ένας μαχητικός υπερασπιστής της δημοκρατίας, έφυγε από κοντά μας.
Ο Παύλος Αθανασόπουλος, δεν είναι πια μαζί μας. Από χθες βράδυ γίναμε φτωχότεροι.
Οι σκέψεις του, ο λόγος του, το πολιτικό ήθος του, η συνέπειά του, το χιούμορ του, γνωρίσματα σπάνια στην εποχή μας. Ήταν ένας ευγενής άνθρωπος και αληθινός δημοκράτης.
Έζησε μια ζωή γεμάτη. Μια ζωή στις επάλξεις. Αγωνίστηκε για τις αξίες του, φυλακίστηκε για τις ιδέες του, πάλεψε για τη Δημοκρατία. Υπέφερε και άντεξε. Παρέμεινε ασυμβίβαστος και μαχητικός μέχρι το τέλος. Μέχρι και την τελευταία στιγμή ήταν «παρών» στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα Όσοι τον γνώρισαν είτε στην δικτατορία, είτε στα χρόνια της μεταπολίτευσης θα τον θυμούνται και δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ.
Γεννημένος στον Πύργο Ηλείας, πήρε μέρος στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα και ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές στην κατάληψη του κτηρίου της Νομικής Σχολής Αθηνών. Δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στην αριστερά (μέλος των καθοδηγητικών οργάνων “Ρήγα Φεραίου” ΚΚΕ Εσωτερικού, ΕΑΡ, ΣΥΝ, ΑΕΚΑ). Αργότερα έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ.
Ήταν δικηγόρος Αθηνών, διετέλεσε αναπληρωτής υπεύθυνος της επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενώ ήταν μέλος της γραμματείας του τομέα δικαιωμάτων, κοινωνικής ένταξης, μετανάστευσης και ασύλου.
Ασχολήθηκε και σαν δικηγόρος και σαν μέλος ΜΚΟ με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Υποψήφιος βουλευτής Αθήνας (το 1993 με τον ΣΥΝ και το 2004 με το ΠΑΣΟΚ) και Ηλείας (το 1996 και το 2000 με τον ΣΥΝ).
