Το Πανεπιστήμιο της Πάτρας θα έχει κοντά στους 950 λιγότερους φοιτητές σε σύγκριση με την περασμένη χρονιά, με βάση τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων.
Πιο συγκεκριμένα οι νέοι φοιτητές που έρχονται στην Πάτρα για να σπουδάσουν την φετινή χρονιά είναι κάτι λιγότεροι από 4.000, αριθμός όμως που αναμένεται να αυξηθεί, μετά από τις μεταγραφές που λογικά θα γίνουν όπως κάθε χρόνο.
Ο αριθμός των εισαχθέντων την περασμένη χρονιά στο Πανεπιστήμιο Πατρών ήταν κάτι παραπάνω από 5.000, όμως φέτος υπήρξε αυτή η μείωση που φαίνεται θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια με γεωμετρική πρόοδο.
Η αιτία της μείωσης αυτής έχει να κάνει κατά ένα μέρος με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και με τα κριτήρια που βάζει η κάθε σχολή έχοντας έτσι την δυνατότητα να αυξήσει τους συντελεστές δυσκολίας από μόνη της.
Όμως η βασική αιτία, σύμφωνα με εκπαιδευτικούς και κύκλους που ασχολούνται με τα ζητήματα των πανελλαδικών εξετάσεων, έχει να κάνει με το ολοένα και το πιο χαμηλό επίπεδο που έχουν οι υποψήφιοι για να περάσουν την πύλη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Αυτό είναι μία κοινή διαπίστωση που προβληματίζει. Φέτος ορισμένα από τα τμήματα των σχολών του Πανεπιστημίου Πατρών θα λειτουργήσουν με εξαιρετικά μικρό αριθμό φοιτητών.
Είμαι χαρακτηριστικό ότι οι κενές θέσεις που έμειναν χωρίς σπουδαστές μετά τα αποτελέσματα των πανελλαδικών και τις ανακοινώσεις των βάσεων ξεπερνούν τις 500.
Τμήματα που προέρχονται από τα ΑΤΕΙ κυρίως θα έχουν αριθμό σπουδαστών που ίσα που αγγίζουν το όριο για να λειτουργήσουν ομαλά. Υπάρχουν όμως και τμήματα με μονοψήφιο αριθμό σπουδαστών όπως αυτό της Ιχθυοκαλλιέργειας, ενώ κάτω από τους 20 φοιτητές θα έχουν και τρία ακόμα τμήματα, των Θεατρικών Σπουδών, της Γεωλογίας και της Φυτικής Παραγωγής.
Πάντως, το ζήτημα με τους ελάχιστους σπουδαστές και τις κενές θέσεις είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και του απόηχου των πανελλαδικών εξετάσεων.
Κάτι που δείχνει ότι η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής ήταν ένα μέτρο που έπρεπε οπωσδήποτε να μπει για να βάλει το σύστημα ένα φράγμα. Χωρίς όμως το φράγμα αυτό να λύνει από μόνο του το πρόβλημα που φαίνεται ότι υπάρχει στα δημόσια σχολεία και γενικότερα στην ελληνική παιδεία.
